PL/UA Wymiana prawa jazdy wydanego na Ukrainie na polskie prawo jazdy

Na wstępie warto zaznaczyć, że obywatele Ukrainy korzystający z ochrony czasowej, czyli posiadający PESEL ze statusem „UKR”, mogą nadal posługiwać się swoim prawem jazdy w Polsce zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1280 z dnia 18 lipca 2022 r. w sprawie ustanowienia w związku z rosyjską inwazją na Ukrainę szczególnych środków tymczasowych dotyczących dokumentów kierowcy wydanych przez Ukrainę zgodnie z jej ustawodawstwem. W art. 3 ust. 1 rozporządzenia określono, że: „Ważne prawa jazdy wydane przez Ukrainę są uznawane na terytorium Unii, gdy ich posiadacze korzystają z tymczasowej ochrony lub odpowiedniej ochrony na mocy prawa krajowego zgodnie z dyrektywą 2001/55/WE i decyzją wykonawczą (UE) 2022/382, do czasu, gdy tymczasowa ochrona przestanie obowiązywać…”. Oznacza to, że do dnia 30 września 2025 r. (lub do daty, do której zostanie przedłużona ochrona czasowa) osoby korzystające z ochrony czasowej mogą posługiwać się swoim ukraińskim prawem jazdy i nie mają obowiązku wymieniać go na polskie. Jeśli jednak osoba objęta ochroną czasową chce wymienić swoje ukraińskie prawo jazdy na polskie, np. planuje pozostać w Polsce na stałe lub podjąć pracę związaną z przewozem osób, to może to uczynić zgodnie z procedurą opisaną w dalszej części.

Osoby, które przebywają w Polsce na innej podstawie niż ochrona czasowa, podlegają ‘standardowym’ regulacjom prawnym. Zgodnie art. 5 ust 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, obywatel Ukrainy może posługiwać się na terytorium Polski prawem jazdy, wydanym przez właściwe władze Ukrainy przez okres 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia stałego lub czasowego pobytu. Konsekwentnie osoby przebywające w Polsce np. na podstawie wizy lub karty pobytu, jeżeli planują korzystać ze swojego prawa jazdy po wskazanym terminie, mają obowiązek wymienić je na polskie.

Warto podkreślić, że wymiany ukraińskiego prawa jazdy na polskie nie można dokonać w dowolnym momencie — nie wystarczy przyjechać do Polski na jeden dzień i złożyć wniosek. Obowiązują konkretne warunki, w tym m.in. wymagany okres pobytu. Z takim wnioskiem może wystąpić wyłącznie osoba, która posiada ważne ukraińskie krajowe prawo jazdy oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez co najmniej 185 dni w każdym roku kalendarzowym — ze względu na swoje więzi osobiste lub zawodowe. Alternatywnie, uprawnienie to przysługuje również osobom, które od co najmniej 6 miesięcy studiują w Polsce i posiadają stosowne zaświadczenie.

Wymiany ukraińskiego prawa jazdy na polskie można dokonać w urzędzie właściwym ze względu na miejsce zamieszkania — może to być starostwo powiatowe, urząd miasta lub urząd dzielnicy. Warto mieć na uwadze, że lista wymaganych dokumentów może się różnić w zależności od konkretnego urzędu, dlatego przed złożeniem wniosku najlepiej zapoznać się z aktualnymi informacjami na stronie internetowej właściwego urzędu — zwłaszcza w zakresie wymaganych załączników oraz ewentualnej konieczności wcześniejszej rezerwacji wizyty. Podstawowe dokumenty, które trzeba załączyć do wniosku o wymianę prawa jazdy to między innymi:

· ważne prawo jazdy wydane w Ukrainie (do wglądu) wraz z tłumaczeniem uwierzytelnionym lub wykonanym przez tłumacza przysięgłego oraz jego kserokopia (uwaga: nie każdy urząd wymaga tłumaczenia);

· fotografia o wymiarach 35 × 45 mm;

· dokument potwierdzający tożsamość (paszport);

· dokument potwierdzający legalny pobyt w Polsce (np. wiza, karta pobytu, PESEL ze statusem „UKR”);

· dokument potwierdzający zameldowanie — w przypadku jego braku należy skonsultować z urzędem, jaki dokument może go zastąpić (np. oświadczenie o miejscu zamieszkania itp.);

· opłata za wydanie prawa jazdy w wysokości 100 zł;

· zgoda na przetwarzanie danych osobowych.

Wniosek o wymianę prawa jazdy wraz ze zgodą na przetwarzanie danych osobowych można otrzymać w urzędzie lub pobrać ze strony internetowej właściwego urzędu. Formę płatności (ewentualnie aktualny numer rachunku bankowego) należy zweryfikować przed dokonaniem płatności na stronie internetowej odpowiedniego organu, do którego kierowany jest wniosek lub na miejscu podczas składania wniosku.

Wymiana ukraińskiego prawa jazdy na polskie może wiązać się z dodatkową opłatą w wysokości 125 zł, jeżeli konieczna będzie jego weryfikacja przez konsulat Ukrainy. Potrzeba takiej weryfikacji zależy przede wszystkim od dwóch czynników: praktyki danego urzędu, który może dokonać weryfikacji samodzielnie lub za pośrednictwem konsulatu oraz samego prawa jazdy (kiedy zostało wydane i czy znajduje się w ukraińskim systemie elektronicznym umożliwiającym urzędowi samodzielną weryfikację jego autentyczności). Informacje o sposobie weryfikacji prawa jazdy można uzyskać w konkretnym urzędzie. Warto pamiętać, że przy odbiorze polskiego prawa jazdy , dokument ukraiński jest zatrzymywany przez urząd i odsyłany do władz Ukrainy. Dlatego wniosek najlepiej składać osobiście i zaznaczyć w formularzu, że odbiór polskiego prawa jazdy również będzie osobisty. W takiej sytuacji ukraińskie prawo jazdy nie będzie odbierane od razu, lecz dopiero w momencie odbioru polskiego dokumentu. Czas oczekiwania na wymianę prawa jazdy zależy od kilku czynników, takich jak kompletność dokumentów, konieczność weryfikacji danych przez ukraińskie władze oraz obciążenie urzędów. Najczęściej postępowanie w sprawie wymiany ukraińskiego prawa jazdy na polskie trwa kilka tygodni, a w przypadku konieczności weryfikacji danych przez władze Ukrainy – nawet 3 – 4 miesiące (w zależności od tego, kiedy ukraiński organ udzieli odpowiedzi w ramach zapytania o weryfikację dokumentu).

Ważna informacja! Coraz częściej obywatele Ukrainy spotykają się z odmową wymiany swojego prawa jazdy na polskie. Przyczyna wynika z postanowień Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym z 1968 r., a konkretnie z punktu 6, który stanowi, że: „Umawiające się Strony nie są zobowiązane do:

a) uznawania ważności krajowych lub międzynarodowych praw jazdy wydanych na terytorium innej Umawiającej się Strony osobom, których stałe miejsce zamieszkania w tym czasie znajduje się na ich terytoriach lub zostało na nie przeniesione po wydaniu tych dokumentów;

b) uznawania ważności praw jazdy wydanych kierowcom, których miejsce zamieszkania w chwili wydania dokumentu nie znajdowało się na terytorium państwa, które je wystawiło, lub zostało przeniesione na inne terytorium po jego wydaniu”.

W praktyce oznacza to, że jeśli osoba w trakcie pobytu w Polsce uzyskała ukraińskie prawo jazdy, a następnie chce je wymienić na polskie, urząd może odmówić dokonania takiej wymiany. Podobna sytuacja może również spotkać osoby, które posiadały tymczasowe ukraińskie prawo jazdy (ważne 2 lata), a następnie już w okresie zamieszkania w Polsce wymieniły je na ‘stałe’ ukraińskie prawo jazdy. Jeżeli nowowydany dokument będą chciały wymienić na polski, również mogą spotkać się z odmową ze strony polskiego urzędu.

Podsumowując, wymiana prawa jazdy to stosunkowo prosta procedura, jednak przed jej rozpoczęciem warto dokładnie przeanalizować swój status pobytowy i potrzeby, jak również sprawdzić wymagania w urzędzie właściwym dla miejsca zamieszkania

Przykłady:

1. Obywatelka Ukrainy, Pani Olha, przyjechała do Polski 15 marca 2022 roku w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium Ukrainy. Pani Olha uzyskała numer PESEL ze statusem „UKR” i nadal przebywa w Polsce w ramach ochrony czasowej. Korzysta z samochodu w celach prywatnych i posiada ważne prawo jazdy wydane przez ukraińskie organy. W tej sytuacji Pani Olha może posługiwać się ukraińskim prawem jazdy w Polsce, dopóki korzysta z ochrony czasowej, tj. obecnie do 30 września 2025 roku.

2. Obywatel Ukrainy, Pan Ivan, przyjechał do Polski 20 czerwca 2021 roku i obecnie przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę (karty pobytu). Pan Iwan posiada ważne prawo jazdy wydane przez ukraińskie organy w 2020 roku i zamierza kupić samochód, aby dojeżdżać nim do pracy. W tej sytuacji Pan Ivan nie może korzystać z ukraińskiego prawa jazdy, ponieważ w jego przypadku mają zastosowanie przepisy ogólne, które pozwalały na korzystanie z ukraińskiego prawa jazdy jedynie przez 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia pobytu czasowego lub stałego w Polsce. Aby móc prowadzić pojazd w Polsce, Pan Ivan musi wymienić swoje ukraińskie prawo jazdy na polskie.

3. Obywatel Ukrainy, Pan Ihor, przyjechał do Polski 20 czerwca 2023 roku w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium Ukrainy. Pan Ihor uzyskał numer PESEL ze statusem „UKR” i korzystał z ochrony czasowej. W maju 2024 roku

podjął zatrudnienie, a następnie uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy i pracę (kartę pobytu). Pan Ihor posiada ważne prawo jazdy wydane przez ukraiński organ i wcześniej mógł z niego korzystać na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE), które umożliwiało mu prowadzenie pojazdu bez konieczności wymiany prawa jazdy. Jednak od momentu uzyskania decyzji o udzieleniu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, Pan Ihor utracił status ochrony czasowej, wobec czego w jego sytuacji mają zastosowanie przepisy ogólne. Aby móc legalnie prowadzić pojazd w Polsce, powinien wymienić swoje ukraińskie prawo jazdy na polskie.

4. Obywatel Ukrainy, Pan Andrii, przyjechał do Polski 28 lutego 2022 roku w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium Ukrainy. Pan Andrii uzyskał numer PESEL ze statusem „UKR” i nadal korzysta w Polsce z ochrony czasowej. W maju 2025 roku postanowił podjąć pracę jako kierowca taksówki na aplikacji, ponieważ posiada ważne ukraińskie prawo jazdy. Jednak w jego sytuacji najpierw należy wymienić ukraińskie prawo jazdy na polskie, a dopiero potem podjąć pracę na wskazanym stanowisku. Wynika to z art. 27e ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. Gdyby Pan Andrii korzystał z pojazdu wyłącznie w celach prywatnych, nadal mógłby posługiwać się ukraińskim prawem jazdy. Jednakże, aby legalnie wykonywać pracę jako kierowca taksówki w Polsce, musi najpierw uzyskać polskie prawo jazdy.

UA

Обмін водійського посвідчення, виданого в Україні, на польське водійське посвідчення

На початку варто зазначити, що громадяни України, які користуються тимчасовим захистом, тобто мають номер PESEL зі статусом «UKR», можуть і надалі користуватися своїм українським посвідченням водія на території Польщі відповідно до чинного Регламенту Європейського Парламенту та Ради (ЄС) 2022/1280 від 18 липня 2022 року щодо запровадження особливих тимчасових заходів у зв’язку з російською агресією проти України, які стосуються водійських документів, виданих Україною згідно з її законодавством. У статті 3 пункті 1 цього регламенту зазначено: 
«Дійсні посвідчення водія, видані Україною, визнаються на території Європейського Союзу за умови, що їхні власники користуються тимчасовим захистом або відповідним захистом відповідно до національного законодавства згідно з Директивою 2001/55/ЄС та Виконавчим рішенням (ЄС) 2022/382, до моменту припинення дії тимчасового захисту…» Це означає, що до 30 вересня 2025 року (або до іншої дати, на яку буде продовжено дію тимчасового захисту), особи, які перебувають під тимчасовим захистом, мають право користуватися своїм українським посвідченням водія та не зобов’язані його обмінювати на польське. Однак, якщо особа, яка має статус тимчасового захисту, бажає обміняти своє українське посвідчення водія на польське (наприклад, у разі наміру залишитися в Польщі на постійне проживання або працевлаштуватися у сфері пасажирських перевезень), вона має право зробити це згідно з процедурою, описаною далі. 

Особи, які перебувають у Польщі на іншій підставі, ніж тимчасовий захист, підпадають під дію «стандартного» правового регулювання. Відповідно до статті 5 пункту 4 Закону від 5 січня 2011 року «Про осіб, які керують транспортними засобами», громадянин України має право користуватися на території Польщі посвідченням водія, виданим компетентними органами України, протягом 6 місяців з дати початку постійного або тимчасового перебування. Таким чином, особи, які перебувають у Польщі, наприклад, на підставі візи або карти побиту, у разі наміру користуватися своїм українським посвідченням водія після зазначеного шестимісячного терміну, зобов’язані здійснити його обмін на польське. 

Варто наголосити, що обмін українського посвідчення водія на польське неможливий у будь-який момент — недостатньо просто приїхати до Польщі на один день та подати заяву. Діють чітко визначені умови, зокрема вимога щодо тривалості перебування. З відповідною заявою може звернутися лише особа, яка має дійсне українське національне посвідчення водія, та перебуває на території Республіки Польща щонайменше 185 днів у кожному календарному році — з огляду на свої особисті або професійні зв’язки з країною. Крім того, право на обмін мають також особи, які навчаються в Польщі щонайменше 6 місяців і мають відповідну довідку з навчального закладу. 

Обмін українського посвідчення водія на польське здійснюється у відповідній установі за місцем проживання — це може бути повятове староство, міська рада або районна адміністрація. Слід мати на увазі, що перелік необхідних документів може відрізнятися залежно від конкретної установи, тому перед поданням заяви рекомендується ознайомитися з актуальною інформацією на офіційному вебсайті відповідного органу, особливо в частині необхідних додатків та можливості/обов’язку попереднього бронювання візиту. Основні документи, які необхідно додати до заяви на обмін посвідчення водія, включають, зокрема: 

  • чинне посвідчення водія, видане в Україні (для ознайомлення) разом з засвідченим перекладом або перекладом, виконаним присяжним перекладачем, а також його ксерокопія (увага: не всі установи вимагають переклад — варто перевірити заздалегідь)
  • фотографія розміром 35 × 45 мм; 
  • документ, що посвідчує особу (наприклад, паспорт); 
  • документ, що підтверджує легальне перебування в Польщі (наприклад, віза, карта побиту або номер PESEL зі статусом «UKR»); 
  • документ, що підтверджує реєстрацію місця проживання (мельдунек) — у разі його відсутності слід звернутися до установи для з’ясування, який інший документ може його замінити (наприклад, заява про місце проживання тощо); 
  • квитанція про сплату державного збору за видачу посвідчення водія — 100 злотих; 
  • згода на обробку персональних даних. 

Бланк заяви на обмін посвідчення водія разом із формою згоди на обробку персональних даних можна отримати безпосередньо в установі або завантажити з офіційного сайту відповідного органу. Форму оплати (зокрема, актуальний номер банківського рахунку для переказу коштів) слід перевірити заздалегідь — на вебсайті установи, до якої подається заява, або безпосередньо на місці під час подання документів. 

Обмін українського посвідчення водія на польське може супроводжуватися додатковою оплатою в розмірі 125 злотих, якщо виникне потреба у підтвердженні його достовірності через консульство України. 

Необхідність такого підтвердження залежить насамперед від двох чинників: практики конкретної установи, яка може самостійно здійснити перевірку або звернутися до консульства; або самого документа, зокрема дати його видачі та наявності в українській електронній базі даних, що дає можливість установі перевірити його автентичність безпосередньо. Інформацію про спосіб підтвердження посвідчення водія слід уточнювати у відповідній установі. Варто пам’ятати, що після отримання польського посвідчення, український документ підлягає вилученню та відправляється до українських органів влади. Тому рекомендується подавати заяву особисто та вказати у формулярі, що польське посвідчення також буде отримане особисто. У такому випадку українське посвідчення не буде вилучене одразу, а лише в момент видачі польського документа. Термін очікування на обмін посвідчення водія залежить від кількох факторів, зокрема, наявності всіх необхідних документів, необхідності перевірки даних українськими органами, та навантаження відповідної установи. У більшості випадків процедура обміну триває кілька тижнів, однак якщо потрібно звернення до українських органів — очікування може становити 3–4 місяці, залежно від того, коли буде отримана відповідь на запит щодо підтвердження дійсності документа.  

Важлива інформація! Все частіше громадяни України отримують відмову у обміні свого посвідчення водія на польське. Причиною є положення Віденської конвенції про дорожній рух 1968 року, а саме пункт 6, в якому зазначено, що: «Договірні Сторони не зобов’язані:  

а) визнавати чинність національних або міжнародних посвідчень водія, виданих на території іншої Договірної Сторони, особам, які на момент видачі цих документів постійно проживали або згодом перенесли своє постійне місце проживання на територію цієї Сторони; 

б) визнавати чинність посвідчень водія, виданих особам, які на момент видачі документа не мали місця проживання на території держави, що його видала, або які перенесли своє місце проживання на іншу територію після його видачі. 

На практиці це означає, що якщо особа під час перебування в Польщі отримала українське посвідчення водія, а згодом бажає обміняти його на польське, орган влади може відмовити у такому обміні. Подібна ситуація може виникнути й у випадку осіб, які спочатку мали тимчасове українське посвідчення водія (чинне протягом 2 років), а вже перебуваючи в Польщі, обміняли його на постійне українське посвідчення. Якщо вони захочуть обміняти новий документ на польське посвідчення, польська установа також може відмовити у здійсненні такої процедури. 

Таким чином, обмін посвідчення водія є відносно простою процедурою, однак перед її початком варто ретельно проаналізувати свій міграційний статус і потреби, а також ознайомитися з вимогами відповідної установи за місцем проживання. 

Наведемо кілька прикладів із практики: 

  • Громадянка України, пані Ольга, прибула до Польщі 15 березня 2022 року у зв’язку з воєнними діями на території України. Пані Ольга отримала номер PESEL зі статусом «UKR» і досі перебуває в Польщі в межах тимчасового захисту. Вона користується автомобілем у приватних цілях і має чинне посвідчення водія, видане українськими органами. У такій ситуації пані Ольга може користуватися українським посвідченням водія в Польщі, доки триває дія тимчасового захисту, тобто наразі — до 30 вересня 2025 року. 
  • Громадянин України, пан Іван, приїхав до Польщі 20 червня 2021 року і наразі перебуває в країні на підставі дозволу на тимчасове проживання і роботу (карти побиту). Пан Іван має чинне посвідчення водія, видане українськими органами у 2020 році, і планує придбати автомобіль, щоб їздити на роботу. У цій ситуації пан Іван не може користуватися українським посвідченням водія, оскільки на нього поширюються загальні положення, які дозволяли керувати транспортним засобом з українським посвідченням лише протягом 6 місяців з дати початку тимчасового або постійного перебування в Польщі. Щоб мати право керувати автомобілем у Польщі, пан Іван повинен обміняти своє українське посвідчення водія на польське. 
  • Громадянин України, пан Ігор, приїхав до Польщі 20 червня 2023 року у зв’язку з воєнними діями на території України. Пан Ігор отримав номер PESEL зі статусом «UKR» і користувався тимчасовим захистом. У травні 2024 року він працевлаштувався, а згодом отримав дозвіл на тимчасове проживання і роботу (карту побиту). Пан Ігор має чинне посвідчення водія, видане українським органом, і раніше мав право користуватися ним на підставі розпорядження Європейського Парламенту та Ради (ЄС), що дозволяло керування транспортним засобом без обов’язкової заміни посвідчення. Однак після отримання рішення про надання дозволу на тимчасове проживання і роботу пан Ігор втратив статус тимчасового захисту, тому в його випадку застосовуються загальні правила. Щоб мати право легально керувати транспортним засобом у Польщі, він повинен обміняти своє українське посвідчення водія на польське. 
  • Громадянин України, пан Андрій, приїхав до Польщі 28 лютого 2022 року у зв’язку з воєнними діями на території України. Пан Андрій отримав номер PESEL зі статусом «UKR» і досі перебуває в Польщі під тимчасовим захистом. У травні 2025 року він вирішив працевлаштуватися водієм таксі через застосунок, оскільки має чинне українське посвідчення водія. Проте в його випадку спочатку необхідно обміняти українське посвідчення на польське, і лише після цього можна розпочати роботу на вказаній посаді. Це передбачено ст. 27e Закону від 6 вересня 2001 року про автомобільний транспорт. Якби пан Андрій користувався транспортним засобом виключно в особистих цілях, він міг би й надалі використовувати українське посвідчення водія. Однак для того, щоб легально працювати водієм таксі в Польщі, йому необхідно спочатку отримати польське посвідчення водія. 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

W jaki sposób możesz wesprzeć Instytut?
Działamy na rzecz cudzoziemców poszukujących pomocy prawnej.