Realizacja prawa do sądu jest zagadnieniem o tyle istotnym, że dotyczącym każdego obywatela. W obecnej rzeczywistości, we współczesnym państwie prawa, ostatecznym rozjemcą sporów stają się bowiem sądy, co jest zresztą konsekwencją postępującej jurydyzacji wszystkich dziedzin życia, powszechności zasady legalizmu i braku bardziej wiarygodnych metod rozstrzygania sporów. Obecnie rola sądu w życiu każdego obywatela stale rośnie. Na wokandy trafiają sprawy, które kilka lat temu znane były obywatelowi Polski z doniesień mediów amerykańskich. Sądy decydują o zgodzie na eutanazję, rozstrzygają spory, czy lepiej byłoby się urodzić, czy nie urodzić (roszczenia „wrongful life”), sprawy odpowiedzialności odszkodowawczej władzy publicznej za ustanowienie bezprawnego prawa, etc. Zakres kognicji sądów stale się poszerza. W tej sytuacji odpowiedź na pytanie, jak właściwie powinno być ukształtowane prawo dostępu do sądu jest nader istotna.